Katedra w Barcelonie to fascynująca panorama średniowiecza, przedstawiająca blaski i cienie feudalnej Katalonii w dobie religijnych i społecznych niepokojĂłw, nietolerancji i wojen. W magicznej scenerii Barcelony rozgrywa się historia wielkich namiętności, tragicznych miłości, zdrad, spiskĂłw i zemsty.

Kena Folletta, do czego zresztą autor przyznaje się bez ogrĂłdek.

I połowa XIV wieku. Stolica Księstwa Katalonii, Barcelona, panuje na szlakach handlowych i rozrasta się ku morzu. Mieszkańcy skromnej, ubogiej dzielnicy Ribera postanawiają własnymi rękami wybudować najwspanialszą i największą na świecie katedrę maryjną - słynny kościĂłł Santa MarĂ­a del Mar.

Historia budowy splata się z losami Arnaua Estanyola, syna uciekającego przed okrutnym panem pańszczyźnianego chłopa. Z przymierającego głodem zbiega Arnau przemieni się w zamożnego patrycjusza, człowieka prawego i szanowanego. Tragarza portowego, żołnierza, bankiera, a potem konsula morskiego. Żadne pieniądze, honory i zaszczyty nie uchronią go jednak przed niebezpiecznym spiskiem i długimi rękami inkwizycji...

Rodzina CarverĂłw (trĂłjka dzieci, Max, Alicja, Irina, i ich rodzice) przeprowadza się w roku 1943 do małej osady rybackiej, na wybrzeżu Atlantyku. Zamieszkuje w domu należącym niegdyś do rodziny FleishmannĂłw, ktĂłrych dziewięcioletni syn Jacob utonął w morzu. Od pierwszych dni dzieją się tutaj dziwne rzeczy; nocą w ogrodzie Max widzi posągi artystĂłw cyrkowych. Dzieci poznają kilkunastoletniego Rolanda, od ktĂłrego usłyszą rĂłżne ciekawostki o miasteczku i o zatopionym po koniec pierwszej wojny statku. Poznają rĂłwnież dziadka Rolanda, latarnika Victora Kraya. To on opowie im o złym czarowniku, Księciu Mgły, ktĂłry gotĂłw jest spełnić każde życzenie lub każdą prośbę, ale w zamian żąda bardzo wiele. Coś, co dzieciom wydaje się jeszcze jedną miejscową legendą, szybko okazuje się zatrważającą prawdą.